Mag fotografije: RIČARD AVEDON
„Moji portreti se više tiču mene nego ljudi koje fotografišem.” – Ričard Avedon
Jedan od najuticajnijih fotografa 20. veka, poznat po specifičnim prizorima koje je uneo, pre svega, u modnu fotografiju, ali i jedinstvenim portretima koje je stvarao na neobičan način. Nedavno je jedna prodaja njegovih fotografija u Kristiju dostigla sumu od preko pet miliona dolara.
Ričard Avedon je rođen 15. maja 1923. godine u Njujorku u rusko-jevrejskoj porodici, koja je držala radnju na Menhetnu. Još u školi u Bronksu je radio u školskim novinama. Posle kratkog studiranja na Univerzitetu Kolumbija, otišao je 1942. godine u američku trgovačku mornaricu, gde započinje karijeru fotografa, a tri godine kasnije počinje da radi kao modni fotograf u Harpers Bazaru.
Od 1946. godine otvara sopstveni studio i počinje da radi fotografije i za druge magazine, uključujući Vog i Lajf, a uskoro postaje i glavni fotograf u Harpers Bazaru.
Od 1966. napušta Harpers Bazar i prelazi u konkurentni Vog, gde ostaje na mestu glavnog fotografa, radeći od 1973. sve naslovne strane sve do 1988. godine, kada urednik Voga postaje Ana Vintur. Modna fotografija Ričarda Avedona u ovom periodu uključuje kampanje za Versaćea, Klajna, Revlon. Pored modne fotografije, Avedon je u tom periodu dosta vremena posvetio i fotografijama koje snažno prikazuju društvena i politička kretanja u svetu, fotografišući pacijente u mentalnim bolnicama, Pokret za ljudska prava 1963, proteste protiv rata u Vijetnamu, a kasnije i pad Berlinskog zida. Tokom ovog perioda Avedom je napravio i dva čuvena seta fotografija portreta Bitlsa.
magazinu Nju Jorker imenovan je za glavnog fotografa 1992. godine. Dobio je mnoge nagrade za fotografiju a radovi su mu prikazivani na izložbama u muzejima MOMA, Smitsonijan, Metropoliten.
Iako je reputaciju postigao kao modni fotograf, Ričard Avedon je najveći uspeh i slavu stekao impresivnom serijom portreta koji su ustanovili novi žanr u portretisanju. Ova specifična galerija portreta prikazuje pisce koje je fotografisao od 1950. do 1970. godine. Fotografije su karakteristične za Avedonov stil: minimalističke, ali veoma moćne i autoritativne. Obraćao je veliku pažnju na tehničke detalje. Rezolucije na fotografijama su impresivne, vidi se svaki detalj, svaka bora, svaka pora na licu. Lica sa fotografija nas gledaju pravo u oči. Na tim portretima su Beket, Arundati Roj, Alen Ginzberg, Ezra Paund, Markes, Ruždi, Oldos Haksli, Borhes, Margaret Diras, ali i Merilin Monro u društvu Artura Milera i mnogi drugi. Kao jedan album veka kome pripada, Avedon je ostavio možda najintrigantnije portrete, kojima je preko njačešće crno belih fotografija obuhvatio kompletnu ličnost nekog pisca.
Avedon je znao kako da uhvati onaj pravi momenat, onu intimnu, nepoznatu stranu karaktera. Radio je najviše u svom studiju na Ist Sajdu na Menhetnu – u prostoru koji mu je dopuštao da kontroliše sve elemente fotografije, a modelima davao potpunu slobodu i spontanost.
Ričard Avedon je umro 1. oktobra 2004. godine. u Teksasu, tokom snimanja za Njujork Tajms. Iza njega je ostao sin i četvoro unuka. U tekstu koji je povodom njegove smrti objavio Njujork Tajms rečeno je „da su njegove modne i portretske fotografije pomogle da se odredi američka slika stila, lepote i kulture u drugoj polovini veka: ”
S.S.