Duša slikara, omaž Milanu Tucoviću
Godina na izmaku, 2019. od nas je iznenada odvela slikare Vladimira Veličkovića, Jugoslava Ocokoljića i Milana Tucovića, ostavljajući prazninu na slikarskom nebu Srbije. Bili smo zatečeni ovim nemilim vestima, a kako vreme prolazi, osećamo kako nam sve više i nedostaju ova dva čarobnjaka kista.
Vizuelna umetnica Nataša Marinković Petrić je, onog dana kada je na beogradskom Novom groblju sahranjen Milan Tucović, osetila potrebu da se od kolege oprosti i preko jednog neobičnog umetničkog dela koji je nazvala „Spolja i iznutra – Duša slikara“.
Rad je minijatura u kombinovanoj tehnici akrila i kolaža i sublimira divljenje iskazano prema umetničkoj borbi za stvaralački vazduh i emotivni prostor, koji je ispunjen svima onima koji su živeli stvarajući u posebnim životnim trenucima.
Neobičan rad, sa mnogobrojnima malenim rukama koje kao da odmahuju i pozdravljaju još jednog od onih koji se upisuju u večnost, u svojoj vidljivosti i nevidljivosti sadrži duh i dela 50 slikara svih pravaca i hiljade borbi za lepotu i za umetnost. Tu su Dušan Džamonja, Egon Šile, Ivan Tabaković, Anđela Ristić, Petar Lubarda, Fransisko Goja, Amadeo Modiljani, Mića Popović, Martin Jonaš, Goran Mitrović, Anri Matis, Simonida Paleolog (Gračanica 1321-freska), Željko Đurović, Piter Pol Rubens, Željko Tonšić, Vlada Veličković, Veselin Pekčić, Mirko Molnar, Milica Jovanović Marković, Paja Jovanović, Sava Šumanović, Pablo Pikaso, Branko Filipović Filo, Lepenski vir- Belovode, Bogoljub Jovanović, Petar Omčikus, Peđa Nešković, Leonid Šejka, Ogist Renoar, Edgar Dega, Mileta Prodanović, Gustav Klimt, Stojan Ćelič, Radomir Damjanovski Damjan, Radomir Reljić, Mikelanđelo Buonaroti, Milačić, Ljubica Radović, Milan Tucović, Vinsent van Gog, Sergej Aparin, Zoran Simić, Olja Ivanjicki, Bečko zidno slikarstvo, Frida Kalo, Rimsko zidno slikarstvo, Eugen Feler, Zidno slikarstvo Maja, Nataša Marinković Petrić.
Umetnica se kroz ovo delo osvrće i na krhki duh koji kao jedina tekovina opstaje oduvek, ali koji je savijen pod teškim bremenom koje smo sebi nametnuli u savremenom svetu. To je iskazana bojazan za ljudsku vrstu ali i opomena da se moramo pokrenuti, sagledati, vratiti pravednosti, istini i lepoti.
U kolažnim slikama Nataše Marinković Petrić ništa se ne prepušta slučajnom odabiru, pa tako i kod ovog rada, autorka bira stari ram iz 1964. godine, što je ujedno i godina njenog rođenja i na taj način i sebe, skromno i nenametljivo upisuje u listu ostalih 50 stvaralaca koji su utisnuti u rad kao smernica koja nam govori o uvek istim, neprolaznim osnovnim vrednostima duha i stvaralaštva.