Nova knjiga: Marija Muntanjola Cvetković – Pena vremena

Ovog decembra, za sam kraj godine, iz štampe je izašao roman Pena vremena, autorke Marije Muntanjole Cvetković, u izdanju izdavačke kuće Interpress iz Beograda. Knjiga je početkom 2012. godine kod istog izdavača objavljena na španskom. Prevod na srpski uradila je Marija Lalić Džolić.

Marija Muntanjola-Cvetković (Barselona, 1923 – Beograd, 2011) doktorirala je na Univerzitetu Sorbona u Parizu. Razne stipendije u inostranstvu, koje je dobila od vlada i institucija mnogih zemalja, učinile su da se istakne kao istražiteljka. Periodi specijalističkih studija u naučnim centrima Velike Britanije, Sjedinjenih Američkih Država, Holandije, Brazila i u ostalim zemljama, doprineli su da postane profesorka na Univerzitetu i šef laboratorije za mikološka istraživanja. Autorka je mnogih dela iz oblasti opšte mikologije, a zastupljena je i kao saradnica u enciklpedijama prirodnih nauka, u kojima se osim tekstova, nalaze i njene lične ilustracije. U najprestižnijim međunarodnim časopisima, koji pišu o ovoj nauci, objavila je više od sto radova posvećenih pre svega mikološkoj taksonomiji koji su više puta citirani. Opisala je vrste i nove rodove koje danas prihvataju najpoznatiji specijalisti, pripadnici svetskog mikrobiološkog društva. Učestvovala je na brojnim kongresima i simpozijumima širom sveta, na kojima je predvodila sednice i čitala svoje referate, kao i koordinirala istraživačke projekte u saradnji sa američkim Poljoprivrednim fakultetom. Njena dela i zasluge pominju se detaljno u Kriptogamija i Kraljevska akademija, Mikološka istraživanja, istaknutog akademika doktora Savijea Ljimone.

Svojom svestranom ličnošću uspela je da sjedini uspešnu naučničku karijeru sa nežnom ljubavlju prema književnosti, pokušaj iz koga se izrodio ovaj roman. Osim Pene vremena, napisala je i Zvezda kao tačka, još jedan roman u kome bujaju predivna osećanja uz diskretne elemente naučne fantastike i detektivski zaplet, a čitaocu ponovo iskazuje svoje autentično književno umeće. Oba rukopisa bila su pripremljena da se štampaju u Španiji.

Bez ikakve sumnje, kako jedan tako i drugi roman predstavljaju veoma značajan događaj, u času kada se ponovo otkriva pravi smisao književnosti i njene najhumanije poruke iskazane lepotom reči, i najzad objavljuje ova knjiga, s ciljem da podeli svoju neprikosnovenu lepotu sa svim onima koji tu lepotu vole.

Izvod iz recenzije:

“U penušavim talasima sećanja junakinje koja prelazi kontinente u potrazi za sopstvenim određenjem, za sopstvenom istinom o tome šta je život, a koju ponekad nose vetrovi i uragani rata, a oluja ljubavi i posvećenosti, pronaći ćemo i delić sebe, delić naših talasa koji se rastaču u istu tu penu svih vremena, svih ratova i svih ljubavi.

I kako nam rat može menjati život, ljubav to može još i više.

Susrećemo se sa dve priče koje teku paralelno i negde na horizontu se ipak spajaju. Dve priče iz dva okruženja, koje pena talasa koji ih nose kroz život, spaja u jednu pravu liniju, u jednu vertikalu osećanja, privrženosti, posvećenosti i opet, na kraju, kao i na početku, ljubavi. Ljubavi koja je najveća snaga stvaranja.

I ta pena svih ovih vremena pretočena u ljubav postaje univerzalna. Postaje ljubav ne samo prema izabraniku, deci, porodici, već jednom čitavom narodu koji se kroz život upoznaje, sa kojim se deli svakodnevica, koji nije uvek jasan u svojim običajima, koji ponekad čudno posmatra stvari i pojave oko sebe, ali koji ima nešto što junakinja, a možemo slobodno reći i autorka ovog romana voli, poštuje i prihvata kao svoje. Ovo je ljubavna priča između jedne žene i jednog naroda sa kojim deli sve što uzburkano more rata, nepravde i patnje donosi. Ovo je ljubavna priča o tome kako je jedna žena došla, nošena vihorom sopstvenih želja i sa jednim narodom podelila sve što jedan život podrazumeva. Ovo je priča o tome kako nas je voleo neko ko nije odavde a ostao je ovde.Zauvek.”